Golf buiten de gebaande paden bij Brocket Hall

Het is moeilijk voor te stellen dat over vele jaren enthousiaste golfers golfbanen zouden kunnen aanbevelen die bekend staan als de "Blair" en de "Johnson". Gelukkig is de kans daarop nihil, maar hier in het glooiende landschap van Hertfordshire, iets meer dan 27 mijl van de Houses of Parliament in Westminster heb je de mogelijkheid om te spelen op de "Melbourne" of "Palmerston" baan, beide genoemd naar de Engelse premiers van respectievelijk 1835 en 1855.

Er staat hier al sinds 1239 een huis met uitzicht op de rivier de Lea. Koningin Elizabeth I werd hier ooit gevangen gehouden toen haar zus, Mary I, op de troon van Engeland zat en zij wandelde vaak langs de oevers van de rivier met een vertrouweling, John Brocket, naar wie het huis werd genoemd.

Het neoklassieke, rode bakstenen herenhuis dat we vandaag bij onze aankomst zien, werd gebouwd in 1746 en de bouw nam 15 jaar in beslag. Het huis werd eigendom van de familie Lamb, die de titel "Lord Melbourne" kreeg. William Lamb, de tweede Lord, werd later premier, evenals zijn zwager Henry Temple, Burggraaf Palmerston.

We laten de geschiedenis verder (bijna) voor wat het is want we zijn hier per slot van rekening om te golfen. Het volstaat te zeggen dat het huis en het landgoed van 543 hectare in de jaren '20 in handen kwamen van rijke brouwers, de familie Nall-Cain, waarvan het hoofd de titel Lord Brocket kreeg. Het was de huidige Lord Brocket die het landgoed voor 60 jaar verhuurde, nadat hij in 1991 - het jaar voordat de eerste golfbaan werd geopend - gevangen was gezet voor verzekeringsfraude.

Nadat we onze schoenen hebben verwisseld in wat ooit de oude wasserij van de hal was, maar nu is omgebouwd tot een stijlvol split level clubhuis met prachtige eikenhouten balken, lopen we naar de eerste tee in de hoop dat onze slice ons vandaag gunstig gezind is.

De reden daarvoor is dat de par 72 Melbourne Course, die in juni 1992 werd geopend naar een ontwerp van de voormalige Ryder Cup spelers Peter Alliss en Clive Clark, begint met een par-4 van 300 meter waarbij niet alleen een rivier helemaal langs de rechterkant loopt, maar ook een fairway die er, op sommige plaatsen vrij steil, naartoe loopt.

Nadat die eerste afslag veilig hebben overwonnen, krijgen we te maken met een nog grotere waterpartij als de Lea zich buigt en we die moeten oversteken om 160 meter verderop bij de voorkant van de green te komen. Al met al een stressvolle en mogelijk natte start.

Wanneer we op de lange derde bergopwaarts richting onze bal lopen, nemen we even de tijd voor een moment van bezinning. Een baanboekje in onze handen of aan onze pols was handig geweest. Want nadat ik de bomen aan de rechterkant had weten te omzeilen en ik dacht de perfecte slag naar de voorkant van de green te hebben geslagen op deze lange par vier, kwam ik er achter dat ik op de 16e green was beland en dat de vierde green aan de andere kant van de rivier lag!

Het is jammer dat de Engelse winter zo koud en nat is geweest, want de Melbourne zou een genot zijn om te spelen als de fairways stevig waren geweest en je wat meer extra afstand kon halen, want met 6000 meter vanaf de zilveren tees speelt deze baan lang. 

De greens waren echter in uitstekende conditie, hoewel veel van de zeer strategisch geplaatste bunkers extreem nat waren en er nog een aantal wormstekken waren die er over een paar maanden niet meer zullen zijn, tot grote opluchting van de baanmanager.

De Melbourne is erg populair en het is gemakkelijk te zien waarom, want er zijn een paar geweldige risk and reward holes en genoeg brede open plekken om vanaf de tee een poging te wagen. Door een starttijd tijdens lunchtijd te kiezen, had ik het geluk de baan bijna voor mezelf te hebben.

Er zijn hier geen zwakke holes, maar een van mijn favorieten was de par-4 achtste, waar longhitters kunnen proberen over de bomen te gaan en de dogleg naar rechts af te snijden, terwijl gewone stervelingen zoals ik gewoon moeten mikken op de bunker aan de linkerkant en hopen op een rolletje over de helling richting de verhoogde green.

Na het uitstekende eerste gedeelte van de baan staat ons een opwindende finish te wachten. Te beginnen met een lange par-3 op 14 die goed beschermd wordt door bunkers en de subtiele 15e die een nauwkeurige drive vereist om niet gehinderd te worden door pijnbomen, voordat we naar een geonduleerde green spelen die de bal naar links beweegt, waar een bunker op de loer ligt. Mijn enige vraag is waarom deze hole "Four gates" heet, want ik zag er geen een?

De 16e van 380 meter brengt ons terug naar de rivier en de green die ik raakte toen ik de vierde speelde. Hou je hem kort voor het water of ga je ervoor? Gelukkig stond de vlag aan de voorkant, zodat ik een houten-5 kon slaan naar de green en die het net haalde. Mijn slag van de dag liet me stralen van genot.

De 17e heeft weinig gevaren, mits je op lijn blijft, en dat brengt ons bij de prachtige 18e waar Brocket Hall in al zijn glorie op de heuvel te zien is, en wat een hole is dat - we mogen zelfs met een pontje over het water naar de green.

Nadat ik het zware werk had gedaan op de par-5 van 480 meter en verstandig kort van het water had opgelegd, maakte mijn verschrikkelijk dik geraakte derde slag geen schijn van kans en nu slaapt mijn bal, samen met vele honderden anderen, rustig bij de vissen.

Het oude stalgebouw is omgebouwd tot een eersteklas accommodatie en is een perfecte manier om op een zeer ontspannen manier van beide banen te genieten. Op de ochtend dat ik de Palmerston Course op zou gaan - favoriet bij spelers met een lagere handicap - genoot ik van een heerlijk ontbijt geserveerd door Robert en het zeer behulpzame personeel in het clubhuis. Daarna brak de hemel echter open en kreeg ik geen kans om te ervaren wat algemeen wordt beschouwd als een strakkere, moeilijkere uitdaging dan zijn oudere broer.

Uitgeroepen tot een van Engeland's top-100 banen kijk ik er dus reikhalzend naar uit om terug te keren naar dit lommerrijke deel van Hertfordshire.

Bekijk voor meer informatie over Bocket Hall hun profiel op Leading Courses hieronder of bezoek hun website.

Wil je meer weten over - de golfbanen in - Hertfordshire? Bekijk de Hertfordshire regio pagina hieronder.